Φως - Διαφάνεια του νερού

Η κύρια πηγή ενέργειας για το λιμναίο οικοσύστημα, όπως εξάλλου και για κάθε άλλο οικοσύστημα, είναι ο ήλιος. Η ηλιακή ενέργεια δεσμεύεται από τα φυτά και μέσω φωτοσύνθεσης μετατρέπεται σε χημική (παραγωγή βιομάζας). Παράλληλα η απορρόφηση της ηλιακής ενέργειας από το νερό και η μετατροπή της σε θερμότητα διαμορφώνει τη θερμική κατάσταση της υδάτινης μάζας προκαλώντας στρωματώσεις, αναμίξεις και ρεύματα. Τα παραπάνω φαινόμενα συμβάλλουν στην κυκλοφορία των θρεπτικών συστατικών, επηρεάζουν την κατανομή και συγκέντρωση των διαλυμένων αερίων και ρυθμίζουν, συνεπώς, την πληθυσμιακή κατανομή και τη συμπεριφορά των οργανισμών του υδάτινου οικοσυστήματος.

Ένα μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας που προσπίπτει στην επιφάνεια του νερού ανακλάται και διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Το ποσοστό της φωτεινής ακτινοβολίας που εισέρχεται στο υδάτινο οικοσύστημα διαμορφώνει την κατανομή και τη συγκέντρωση των φωτοσυνθετικών και έμμεσα των ζωικών οργανισμών.

Το βάθος στο οποίο εισέρχεται η ηλιακή ακτινοβολία μέσα σε ένα όγκο νερού ελαττώνεται εξαιτίας της σταδιακής μετατροπής της σε θερμότητα και της διάθλασης και της απορρόφησής της από τα αιωρούμενα σωματίδια, τα βιοτικά στοιχεία, τα φερτά υλικά της γειτονικής εδαφικής περιοχής, τις κάθε είδους απορρίψεις, την αποσάθρωση των πετρωμάτων, την αναμόχλευση του πυθμένα κ.ά.. Ακόμα και μικρές μεταβολές στην αφθονία και στα πληθυσμιακά μεγέθη του φυτοπλαγκτού, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τη διαφάνεια του νερού. Η διαπερατότητα συνεπώς του φωτός σε έναν υδάτινο όγκο είναι ενδεικτική για την ποιότητα - καθαρότητα του νερού και την τροφική κατάσταση του οικοσυστήματος, ενώ παράλληλα οριοθετεί την ευφωτική ζώνη, τη στήλη, δηλαδή του νερού μέσα στην οποία το φως επαρκεί για τη φωτοσυνθετική λειτουργία. Εκτιμάται ότι το απαιτούμενο για τη φωτοσύνθεση φως είναι το 1% τουλάχιστον του συνολικού φωτός που προσπίπτει στην επιφάνεια.