Το
80% περίπου της παγκόσμιας τροφικής προμήθειας προέρχεται από την
εκμετάλλευση λιγότερων από 25 ειδών φυτών και ζώων. Από τα 80.000
περίπου φυτικά είδη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως τροφή ο
άνθρωπος εκμεταλλεύεται μόνο τα 150. Η εξάρτηση, για την κάλυψη των
τροφικών μας αναγκών, από έναν τόσο μικρό αριθμό ειδών επιφέρει: (1)
μείωση της γενετικής ποικιλότητας των καλλιεργούμενων και κτηνοτροφικών
ειδών, αποτρέποντας τη φυσική τους εξέλιξη και την ενδεχόμενη εμφάνιση
νέων ποικιλιών και ειδών και (2) προωθεί τη μετατροπή δασικών εκτάσεων
σε μονοκαλλιέργειες. Παράλληλα, η εκμετάλλευση λίγων μόνο ειδών ως
πηγή τροφής συμβάλλει κατά ένα μεγάλο βαθμό στην ελλιπή σίτιση αρκετών
αναπτυσσόμενων και πολλών υπανάπτυκτων πληθυσμών.
Η
εκμετάλλευση περισσότερων ειδών, φυτικών και ζωικών, για την κάλυψη
των σύγχρονων τροφικών απαιτήσεων θα συνέβαλε σημαντικά στη λύση των
παραπάνω προβλημάτων. Στην κατεύθυνση αυτή η διατήρηση και η ορθολογική
διαχείριση της αξιόλογης, αν και ολοένα εντονότερα απειλούμενης, βιοποικιλότητας
των προσβάσιμων οικοσυστημάτων κρίνεται απαραίτητη.
